در باره ما

بنده در دهه ی هفتم عمرم تصمیم گرفتم به کار ترجمه بپردازم تا خود را از یک زندگی یکنواخت و  کسل کننده درآورم و سهم ناچیزی در معرفی ادبیات سایر کشورها و به خصوص نویسندگان و شعرای عربی که از آنها کتاب ترجمه کرده ام، ادبیات فارسی  و غنای فرهنگ این مرز و بوم داشته باشم لذا این وبلاگ را به این منظور راه اندازی کردم. 
باتوجه به گرایش بیشتر مردم به ساده فهمی و همچنین گرایش به تلویزیون به خصوص سریال های بی مایه ی به ظاهر سرگرم کننده و همچنین مشکلات آنان باعث می شود که کمتر به سراغ کتاب و کتابخوانی بروند. بعضی ها کتاب را به این دلیل می خرند که زینت بخش خانه هایشان شود. از این رو روز به روز رمان و شعر و ادبیات به طور عام خوانندگان خود را از دست می دهند. برنامه های ادبی خیلی کم از تلویزیون پخش می شود و آنچه پخش می گردد ملال آور و خسته کننده است و نمی تواند شور و هیجانی در مردم خسته ی برگشته از کار ایجاد کند.
برای حفظ زبان و میراث فرهنگی بشریت، ادبیات مکتوب لازم است ولی بعضی ها نسبت به مفید بودن ادبیات شک می کنند و می پرسند فایده ی ادبیات چیست؟ در جواب آنها بورخس می گفت: «هیچ کس نمی پرسد فایده ی آواز قناری و غروب آفتاب چیستاگر این چیزهای زیبا وجود دارند و اگر به یمن آنها، زندگی حتی در یک لحظه کمتر زشت و کمتر اندوهبار می شود، آیا جستجوی توجیه عملی برای آنها کوته فکری نیست؟» ( کتاب چرا ادبیات، بارگاس یوسا، ترجمه ع. کوثری).
   ماریو بارگاس یوسا در کتاب چرا ادبیات ترجمه ی عبدالله کوثری می نویسد: «از اینکه زنان کتاب می خوانند خوشحالم و به حال آن مردان و میلیون ها انسانی که می توانند بخوانند اما عزم خود را جزم کرده اند که نخوانند، افسوس می خورم. تأسف من برای این آدم ها تنها برای این نیست که نمی دانند چه لذتی را از دست می دهند، بلکه به این دلیل نیز هست که معتقدم جامعه ی بدون ادبیات، یا جامعه ای که در آن ادبیات  مثل مفسده ای شرم آور  به گوشه کنار زندگی اجتماعی و خصوصی آدمی رانده می شود و به کیشی انزواطلب بدل می گردد، جامعه ای محکوم به توحش معنوی و حتی آزادی خود را به خطر می اندازد. در اینجا می خواهم با دلایلی چند این تصور را که ادبیات نوعی وقت گذرانی تجملی است رد کنم و ثابت کنم که ادبیات یکی از اساسی ترین  فعالیت های ذهن است، فعالیتی بی بدیل برای شکل گیری شهروندان در جامعه ای دمکراتیک مدرن، جامعه ای مرکب از افراد آزاد.» 
 از همکاری تمام ادب دوستان و هنرمندان و همچنین فرهیختگانی که با راهنمایی و نقد مشفقانه ی خود به بنده کمک می کنند، پیشاپیش تشکر می نمایم.
    کاظم آل یاسین 
        19/9/1389